امکان سنجی اختلاط علفکش های خانواده سولفونیل اوره و شبه اکسین برای کنترل علف های هرز پهن برگ گندم (Triticum aestivum)

به منظور ارزیابی اختلاط علف کش های مورد استفاده در گندم، دو آزمایش در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی فردوسی مشهد انجام شد. در آزمایش گلخانه ای، اثرات تیمارهای خالص و مخلوط علف کش های مزوسولفورون+یدوسولفورون با توفوردی+ام سی پی ای بر روی خردل وحشی به عنوان گونه محک پهن برگ در قالب طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل و با 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش مزرعه ای نیز در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با 3 تکرار در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. بر اساس نتایج آزمایش گلخانه ای اختلاط علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون با توفوردی+ام سی پی ایبر روی خردل وحشی دارای اثر هم افزایی بود که بیشترین شدت اثر در کاهش وزن خشک خردل وحشی مربوط به نسبت 100: 0 مزوسولفورون+یدوسولفورون: توفوردی+ام سی پی ای با 13/2 =ED50بود که مقدار مصرف علف کش 37 درصد نسبت به کمترین شدت اثر با 37/3 =ED50 کاهش یافت. تجزیه واریانس آزمایش مزرعه ای نشان داد که بین تیمارهای بکار برده شده اختلاف معنی داری در تمامی پارامترهای اندازه گیری شده در تمامی علف های هرز پهن برگ (خردل وحشی، خاکشیر و شاهتره) مشاهده شد. همچنین نتایج مزرعه ای، نتایج گلخانه ای را تایید می کرد. برای مثال بیشترین تأثیر بر روی پارامترهای درصد کنترل، درصد کاهش تراکم و درصد کاهش زیست توده در خردل وحشی مربوط به تیمار خالص علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون به ترتیب با مقادیر 100، 48/97 و 61/93 درصد بود. علاوه براین نتایج عملکرد و اجزای عملکرد نشان داد تعداد پنجه بارور عملکرد دانه کل و عملکرد بیولوژیک در سطح 5 درصد معنی دار شد که به مانند نتایج گلخانه ای بیشترین تأثیر و کمترین تأثیر در بین تیمارهای علفکشی مربوط به تیمار مزوسولفورون+یدوسولفورون و توفوردی+ام سی پی ای بصورت خالص بود. از کاربرد مخلوط این دو علف کش می توان به منظور افزایش کارایی در علف کش توفوردی+ام سی پی ای و به تاخیر انداختن مقاومت علف های هرز به ویژه نسبت به مزوسولفورون+یدوسولفورون استفاده نمود.